Τοπίο Ερωτικό Τραγούδι

 

Ο πρώτος δίσκος στον οποίο δημοσιοποιώ έργα φωνητικής μουσικής. Πέντε ποιήματα του Μίλτου Σαχτούρη, (Ο τρελός λαγός, Η στάχτη, Τοπίο, Κρυμμένος, Θρήνος), συνθέτουν το Τοπίο.

Δεν έχω γνωρίσει από κοντά τον Σαχτούρη. Έχουμε μια δυο φορές αλληλογραφήσει. Από υπερβολικό ίσως σεβασμό στον άνθρωπο και το έργο του δεν θέλησα ποτέ να ενοχλήσω αυτόν τον σπουδαίο δημιουργό και σύγχρονο αναχωρητή. Έτσι, πιστεύω πως διασώζουμε μιαν άφθαρτη εικόνα ο ένας του άλλου… Η μελωδική γλώσσα ακολουθεί πιστά, ενίοτε και με ορισμένες παρεκτροπές, την ποιητική φόρμα, ενώ η πιανιστική υπόκρουση ως υποκατάστατο μεγάλης ορχήστρας σχολιάζει την αφήγηση των στίχων, νοήματα
και υπαινιγμούς, επιζητώντας επίμονα να αναδείξει, φορτίσει και προεκτείνει τις πλέον μύχιες ροές και διαδρομές τους.

Στο Ερωτικό Τραγούδι, η ποίηση του Μακηδόνιου Ύπατου (520 μ.Χ.) μας φέρνει πίσω, στους χρόνους του Ιουστινιανού. Στον λιτό, αλλά και λυρικό λόγο του μεγάλου ποιητή, (μετάφραση Ανδρέα Λεντάκη) συντάσσω μια βυζαντινότροπη γραφή. Μία, μακράς διάρκειας και φόρμας, οργανική εισαγωγή μας εισάγει στο μυστικιστικό και υπερβατικό κλίμα, που θαρρώ μας είναι αναγκαίο, για να νιώσουμε στη συνέχεια τον τραγουδισμένο ψαλτικά, δηλ. λατρευτικά και ευλαβώς, ερωτικό ποιητικό λόγο.

Εδώ, το μικρό σε έκταση ποίημα διαμελίζεται, χάριν της μουσικής φόρμας, σε τέσσερις βραχείες ενότητες, η κάθε μια των οποίων είναι μελοποιημένη σε διαφορετικό τρόπο. Ανάμεσά τους, παρεμβάλλονται μικρά επίσης ορχηστρικά ιντερλούδια, οι καταλήξεις των οποίων προετοιμάζουν τον τρόπο της νέας ενότητας.