Δυο έργα με κύριο ερμηνευτή τον αλησμόνητο Βασίλη Σούκα. Ένα σπουδαίο φίλο κι ένα μεγάλο μουσικό που γέννησε αυτή η χώρα.

Ένα τροβαδούρο άλλων εποχών, που άκουγα μικρό παιδί ανάμεσα Λευκάδα κι Ακαρνανία.  Ποιος να τόλεγε ότι μας έμελλε να συναντηθούμε και να κάνουμε μουσική μαζί.  Είμαστε οι πρώτοι, με τον Γιώργο Παπαδάκη, που ηχογραφήσαμε αποκλειστικά οργανικούς σκοπούς, με τον υπέροχο αυτοσχεδιαστή και δημιουργό, στο κρατικό ραδιόφωνο, και οι πρώτοι που σε ανύποπτο -για τους άλλους κυρίως- χρόνο, νιώσαμε το μέγεθος, κι αισθανθήκαμε τη σπουδαιότητα της τέχνης του αυτοσχεδιασμού, των λαϊκών πραχτικών οργανοπαιχτών μας.

Ο Βασίλης, έφυγε δυστυχώς στην πιο σημαντική ίσως περίοδο της ζωής του. Τη στιγμή της μεγάλης ωριμότητάς του. Και η πληγή απ’ το χαμό του δεν κλείνει.  Πιο πολύ, που είχαμε τόσα ακόμη να κάνουμε.  Δεν μπορώ όμως παρά να χαίρομαι απέραντα, που αξιώθηκα έναν τέτοιου μεγέθους μουσικό, καθώς και για τα όσα έζησα στη βραχύβια μεν αλλά ανεκτίμητη, και για τους δυό πιστεύω, περιπλάνησή μας….